Aj em, ju ar.... Odmieniamy być i mieć

Cóż by to była za nauka języka bez odmiany tych dwóch czasowników. Ale żeby to zrobić, musimy najpierw poznać zaimki osobowe. W suahili wyglądają one tak:

liczba pojedyncza
1 os. mimi (ja)
2 os. wewe (ty)
3 os. yeye (on, ona, ono)

liczba mnoga
1 os. sisi (my)
2 os. nyinyi (wy)
3 os. wao (oni, one)

Czasownik być ma w bezokoliczniku formę kuwa i tak się odmienia w czasie przeszłym i przyszłym. W teraźniejszym jednak wyjątkowo występuje pod postacią ni dla wszystkich osób. Przeczenie tej formy to si. 

Mimi ni mwalimu. - Jestem nauczycielem.
Wewe ni rafiki yangu. - Jesteś moim przyjacielem.
Sisi ni wanafunzi. - Jesteśmy uczniami.
Wao si Waswahili. - Oni nie są Suahilijczykami.  

Czasownik mieć nie istnieje. Po prostu. Oczywiście da się wyrazić ideę posiadania. Robi się to za pomocą czasownika kuwa (być) i spójnika na (i, z). Nie mamy czegoś, tylko z czymś jesteśmy. Cóż za zaprzeczenie konsumpcyjnego stylu życia! W czasie teraźniejszym odmiana wygląda tak, że przedrostek osoby (poznaliśmy je we wpisie o czasownikach) łączymy z na. 

               liczba pojedyncza                       liczba mnoga

1 os.       nina                                             tuna

2 os.       una                                              mna

3 os        ana                                              wana

I już możemy powiedzieć:

Mimi nina kitabu. - Mam książkę. 

Yeye ana kalamu. - On/ona/ono ma długopis. 

Nyinyi mna rafiki. - Macie przyjaciół. 

źródło: University of Kansas