W suahili występują trzy rodzaje zaimków wskazujących: bliższe, dalsze i referencyjne. Z dwoma pierwszymi nie ma problemów, mamy je także w języku polskim (ten, tamten). Tabelka poniżej trochę kłamie w kwestii zaimków referencyjnych (środkowa kolumna), bo o ile przy zaimku bliższym (kolumna z lewej) możemy mówić o bliskości obiektu, a przy dalszym (kolumna z prawej) - o jego znacznej odległości od rozmówców, o tyle zaimek referencyjny nie ma z kwestią odległości nic wspólnego. Używa się go po prostu do określenia obiektu, który już w rozmowie był wspomniany, pełni więc podobną funkcję, jaka w wielu językach przypada rodzajnikom określonym.
 |
| źródło: University of Kansas |
Jak tego używać? Zwykle po określanym rzeczowniku.
Mgeni huyu anajua Kiswahili. - Ten gość zna suahili.
matunda haya - te owoce
matunda yale - tamte owoce
nyumba ile - tamten dom
nyumba hiyo - tamten (wspomniany) dom
Szyk można zmienić, kiedy chce się podkreślić daną część wypowiedzi.
Huyu ni mama yangu. - To jest moja matka.
Powtórzenie zaimka wskazującego wzmacnia jego sens, np.:
mtu huyu huyu - właśnie ten człowiek
mtu yule yule - właśnie tamten człowiek
mtu huyo huyo - właśnie tamten (wspomniany) człowiek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz